Het bijgeloof van de broccoli
Vergeet de sterren: het staat geschreven in de groenten. Pompoenen, rapen of pastinaak: zij dragen ons lot en de voorspelling in zich.
Op social media kan men tegenwoordig niet naast de astro-vegetabilis kijken. Met de recente aandacht voor veganisme, biologische producten en urban jungles, wint deze nieuwe zienswijze bij young millenials zienderogen aan populariteit. Wij zochten de Deense ontdekker-antroposoof-schrijver-wetenschapper-occultist-fysicus-therapeut-historicus-waarzegger-filosoof-handlezer Josef Rammenas op en vroegen hem voor Zduma deze week een horoscoop te leggen.
Stelt u zich voor: op dit eigenste moment, ja wanneer u deze zin leest, ontstaan er duizenden dingen. Garnalen worden geboren. Erwten ontkiemen. Boertjes broebelen in de maag van een kameel. Je buurvrouw sukkelt van de trap. Een zeepaardje draait haar nek. De kwallen volgen de stroming. Gist en schimmel vermeerdert. Een rode bloedcel deelt zich. Een planeet draait om haar as. Gebeurtenissen op aarde, kosmische botsingen en uitwisselingen in cellen kleiner dan het punt achter deze zin. Heden is één groot, kantelend ontstaansgebeuren. In dit kwantum aan ontstaan en gebeuren, waarin het grootste zich aan het kleinste spiegelt en mekaar ontmoeten, focust de astro-vegetabilis op ontstaansgeschiedenissen die iedere menselijke keuze beïnvloeden.
“Ik noem het de astrologie van de broccoli” verklaart Rammenas. “Een vegetatieve horoscoop. Het is geweten dat mensen van karakter verschillen. Nauwkeurige observatie van eetpatronen hebben wetenschappers en diëtisten de laatste decennia bijzondere kennis opgeleverd.”
“Het teken ajuin bijvoorbeeld is aanwezig in het merendeel van onze Westerse maaltijden. Dit verklaart onze rationele, typisch Westerse blik. De consumptie van ajuinen heeft ons tot het soort mens gemaakt dat we zijn geworden. Zo is het gekend dat Descartes niet toevallig een fervent ajuineter was”, glimlacht Rammenas. “Bovendien neemt de teelt van ajuinen exponentieel toe vanaf de Franse Revolutie. Plots maken in de negentiende eeuw kookboeken gewag van ajuinsoep. De bewijzen zijn er. Naar verluidt at zelfs Einstein sneetjes rauwe ajuin! Slechts om tot de zuiverste inzichten te komen. Het is een mooi voorbeeld van hoe een horoscoop van groenten zowel onze individuele als collectieve gedragingen kan verklaren.”
Noten en basilicum, pompelmoezen als ontbijt of een schilfer gember op kaas: »zij« zijn de bewegende lijnen in een veel grotere hand boven ons dagelijkse handelen. Volgens Rammenas komt het er op aan de beïnvloedingsfactoren in onze alledaagse levenslijnen bewust te worden. Dit is waar de astro-vegetabilis naar voren treedt.
“Het verband met de traditionele horoscoop is natuurlijk dat de sterren en planeten in verschillende seizoenen anders staan. Dit verklaart mee het verglijden der seizoenen, en bijgevolg ook de groenten die er groeien. Echter de sterkte van de astro-vegetabilis in vergelijking met de traditionele horoscoop ligt in het volgende: dat iedereen een bepaalde groente kan eten, ongeacht de maand waarin die geboren is. We merken in de astrologie dat Leeuwen soms wel eens Schorpioenen willen zijn. Maagden dromen van Watermanse gevoelens. Watermannen vervloeken wel eens hun gebrek aan Stiersheid. Bovendien, iedereen weet dat mensen tijdens hun leven veranderen: van voorkeuren, gevoeligheden, partners of identiteit. Hier biedt onze groentehoroscoop verrassende inzichten. Niet alleen geeft de kleur van de groenten die men eet onbewust aan wat men nodig heeft. Er is ook het sociologische, maatschappelijke effect ervan dat we sinds kort nauwkeurig kunnen bestuderen. Zo zien we in de recente, geleidelijke reductie van aardappel uit onze tegenwoordige voedingsgewoonten duidelijk ook een nieuwe, meer gevoelige persoonlijkheid ontstaan. Vorige eeuw was de patat goed voor één derde van ons dagelijks avondmaal, dito persoonlijkheid. Vergelijk het met de heel andere cultuur en gevoeligheden van Eskimo's of Japanners: zij eten geen aardappelen. Tja, de aardappel”, mijmert Rammenas, “verklaart nu eens echt de twintigste-eeuwse mens.” Er volgt een waarschuwing. “Zij die iedere avond chips eten zijn volgens de astro-vegetalia, de groentehoroscoop, dan ook fervente nostalgici. Aardappeleters leven in een hang naar het verleden. Puree is niet voor niets het lievelingseten van vele historici.”
Zever denkt u? Niets van! Psychologie en wetenschap, geen elfjes. Gaat u dus bewust maar eens na wat u vorige week al dan niet gegeten heeft, maar ook met welke bloemen u zich op het werk of thuis omringt, hoeveel eieren de kippen bij de buren leggen, of de egel vorige nacht weer op het koertje langs is geweest en wat zich in uw kookpotten en koelkast bevindt: alles wat gebeurt maakt de bijzondere hedendaagsheid waarin we ons bevinden inzichtelijker.
“Wij focussen op groeten. Het grote voordeel aan groenten is natuurlijk dat zij nooit liegen” geeft Rammenas nog mee. “Dat niemand ooit op de gedachte is gekomen om in de verscheidenheid van mensen groenten te ontdekken! Slechts kinderen zien wel eens een gelijkenis in de bolle kaken van een buurman en een raap, of herkennen een lange, smalle tante in een asperge. De openbaring van de groenten is reeds gegeven in onze ervaring van elkaar. Mijn volgend boek waaraan ik momenteel werk, toont dat zelfs uiterlijke kenmerken verklaard kunnen worden! O-benen door te veel artisjokkenzuur rondom de conceptie. Schele ogen: te veel pastinaak tijdens de zwangerschap. Er schijnt zelfs een verband te bestaan tussen depressies en kastanjes. Ach, er valt nog zo veel in groenten te ontdekken, en nog meer mee te verklaren!”
Herkent u zich wel in wat Rammenas omschrijft als de ajuinse rationaliteit of aardappelse nostalgie, dan lees ook even de beschrijving van het onderstaande teken uit Rammenas’ astro-vegetabilis.
Pompoeneters kunnen er prat op gaan: een keuze die recent gemaakt is krijgt deze week bijzondere navolging. U doorziet anderen, waardoor er niet alleen op het werk iets kan veranderen maar eveneens in de liefde. Vergeet met pompoen op het menu echter niet uw partner of collega te vragen ‘wat’ of ‘waarom’ wanneer u voelt wat u voelt. De kracht van pompoenen verscherpt namelijk de emotionele intelligentie, maar wakkert daarmee ook het wantrouwen aan. Mogelijks ervaart u deze week daarom eveneens een zekere argwaan.
Wat het liefdesleven betreft zijn pompoenen slechte raadgevers. Beter kiest u voor grote hoeveelheden salie of rauwe ajuin: zij verhelderen het inzicht. We vermeldden het elders al eerder: wie daarentegen blind wil liefhebben en zich graag op een avontuurtje stort, drinkt beter enkele glazen tomatensap. Want omwille van de geïntensiveerde emotionele intelligentie die de pompoen bewerkstelligt, maar mogelijks ook het toegenomen mistrouwen dat daarmee gepaard gaat, blijft pompoen toch vooral de groente voor ascetische, liefdeloze weken.
Pompoen is daarom de vrijgezellen groente per uitstek en vooral bestemt voor zij die graag tijd in zichzelf investeren. Het gevolg daarvan mag duidelijk zijn: nieuwe relaties en ontmoetingen zijn in het licht van pompoenen a priori negatief. Daarom één advies aan pompoeneters: stel deze week prioriteiten! Om zo niet alleen je aandacht en succes, maar mogelijk ook het eigen falen beter te begrijpen. Zo gebruik je pompoen op haar best.
Geniet deze herfstgroente dus met mate: meteen een probleem van haar omvang! Men zou pompoen moeten eten zoals olijven. Echter pompoen komt steeds in een overdosis, waardoor ze haar effect mogelijks teniet doet. De onwetende pompoeneter verzadigt in zijn saturerende, toegenomen emotionele intelligentie. De pompoeneter voelt, maar voelt zijn voelen niet. Vraag dus na, maar met mate. Stel prioriteiten in je persoonlijk leven en eet pompoen daarom eerder op rustige, luie zondagen.
Uit: Zduma. Fictief tijdschrift voor literatuur. December 2019.
Comentários