Hypoglycemische meeuwen. De Hangry Birds.
Voor onze <•~**staycation**~•> trok de voltallige Zduma redactie deze zomer naar Oostende. Maar Zduma zou Zduma niet zijn, mochten ontspannende vakantie-indrukken uitmonden in enkele verrassende inzichten. Voor enige misplaatste opheldering nodigden wij een oude gekende uit.
Zduma: “Josef Rammenas, de aandachtige Zduma lezer kent u reeds van eerdere artikels over de astro-vegetabilis (zie Zd-3, red.) en de astrofysica van de zomerse bromvlieg (zie Zd-8, red.). Voor dit artikel bent u speciaal vanuit Denemarken naar Oostende gekomen.”
Josef Rammenas: “Dat klopt.”
Zduma: “Het gaat hier over meeuwen.”
Josef Rammenas: “Meeuwen.”
Zduma: “Die meer dan eens de rust van de ontspannende Oostendse badgast verstoren.”
Josef Rammenas: “Het schijnt ja. Ook ’s nachts ligt men wel eens wakker van hun agressief gekrijs.”
Zduma: “Zeg dat wel! Josef Rammenas, u bent ontdekker-antroposoof-schrijver-wetenschapper-occultist-fysicus-therapeut-historicus-waarzegger-filosoof-handlezer, kortom u verstaat bijzondere samenhangen. Wat weet u over de meeuw?”
Josef Rammenas: “Over meeuwen eigenlijk niet zoveel.”
Zduma: “Achzo.”
Josef Rammenas: “Maar gelukkig ben ik als ontdekker-antroposoof-schrijver-wetenschapper-occultist-fysicus-therapeut-historicus-waarzegger-filosoof-handlezer voldoende vertrouwd met in de dingen telkens iets meer te zien!”
Zduma: “Iets meer?”
Josef Rammenas: “Zo blijkt na een korte experimentele studie met de wichelroede op het Oostendse strand, dat de meeuwen hier met een overschot van het element suiker kampen.”
Zduma: “Het element suiker? Kan u dat iets nauwkeuriger toelichten?”
Josef Rammenas: “Anders uitgedrukt: zij zijn volmaakte diabetici.”
Zduma: “Diabetici?”
Josef Rammenas: “Volmaakte. Alles wijst in die richting. Of tenminste mijn wichelroede.”
Zduma: “Bent u daar zeker van?”
Josef Rammenas: “Absoluut. Weet u, de branding van de zee is sinds mensenheugenis een symbolisch treffen van twee elementen. Lucht en aarde. Zand en water. In het geval van de Oostendse meeuw gaat het over zout en suiker.”
Zduma: “De elementen zout en suiker?”
Josef Rammenas: “Weet u, wanneer meeuwen zich voeden met een sporadisch viske bezorgen zij zelden overlast. Een meeuw met een broedgebied in een rustige zone tussen twee badsteden veroorzaakt nauwelijks problemen. Maar een meeuw uit een badstad, die speelt wat anders binnen.”
Zduma: “Wat anders?”
Josef Rammenas: “Koolhydraten.”
Zduma: “Koolhydraten?”
Josef Rammenas: “Koolhydraten. Uiteindelijk is het eenvoudig. De Oostendse meeuw kampt met een insulineresistentie.”
Zduma: “Insuline?”
Josef Rammenas: “Resistentie. U moet het zo bekijken: eigenlijk zit de agressieve meeuw met een continue suikerdip. ‘T zijn hangry birds. Gaat u alle symptomen er maar op na. Deze meeuwen zweten, beven, hebben plots hevige honger, uit het niets een onverklaarbaar schommelend humeur, beginnen voor het minste te pikken en te schelden naar elkaar. Vast en zeker hebben zij ook hoofdpijn. Nog zo’n kenmerk: zij geeuwen zelfs.”
Zduma: “Meeuwen?”
Josef Rammenas: “Geeuwen. Alleen staat de anatomie van een meeuwenbek ‘een geeuw’ niet toe, waardoor zij alsmaar krijsen.”
Zduma: “Hoogst interessant!”
Josef Rammenas: “Hun indringende, onafwijkbare blik? Het diabetische oog.”
Zduma: “Het diabetische oog?”
Josef Rammenas: “Diabetische retinopathie. Logisch dat zij agressief toehappen op ieder chipske dat op’t strand gegeten wordt. De zomer is eigenlijk het hoogseizoen aan insuline voor deze meeuwen.”
Zduma: “Josef Rammenas, u bent naast occultist ook diëtist?”
Josef Rammenas: “Dat klopt. Daarmee is het nog lang niet gedaan. U weet vast nog dat ik in mijn groentehoroscoop (zie Zd-3, red.) reeds verklaarde dat de aardappel de Westerse, twintigste-eeuwse mens kenmerkt: modern, nostalgisch, met lichte hang naar het verleden. Kijk maar naar 'Het gezin van Paemel', typisch Vlaams. Da's ook alleen maar patatten eten. Het gedrag van de Westerse mens kon dankzij mijn groentehoroscoop aan de consumptie van de aardappel begrepen worden. Zo bleek dat Eskimo’s of Japanners hele andere gewoontes hebben. Uiteraard: omdat zij geen aardappelen eten.”
Zduma: “Dat artikel was uiterst verrijkend.”
Josef Rammenas: “U begrijpt wat er gebeurt als ook meeuwen zich op de aardappel storten. En hier in Oostende vinden zij niets anders dan chips, fritten, half aangegeten hamburgers of borrelnootjes. Kortom een koolhydraatrijk dieet.”
Zduma: “Uiteraard.”
Josef Rammenas: “Ik meen daarom zelfs te kunnen spreken van hele cultuurverschillen in het dierenrijk. Allemaal te begrijpen dankzij mijn astro-vegetabilis.”
Zduma: “Cultuur in het dierenrijk? Dit zijn zoölogisch verregaande inzichten. Josef Rammenas, wij kennen u omdat u het terrein van de hedendaagse wetenschap op verbluffende wijze heropent. In het vorige interview (zie Zd-8, red.) koppelde u met sprekend gemak de inzichten van de kwantumfysica aan een eenvoudige bromvlieg in de keuken. Wat zegt dit alles over meeuwen?”
Josef Rammenas: “Als ik het vanuit de spirituele astrofysica bekijk…”
Zduma: “De spirituele astrofysica?”
Josef Rammenas: “… dan confronteert de meeuw de uitgelaten strandganger, net in die twee welverdiende weken waarin hij eens niet aan zijn job en gestresseerd leven moet denken --uitgerekend dan wanneer hij triomfantelijk op het strand naar dat stukje stokbrood toehapt en er vervolgens een dekselse meeuw mee wegvliegt--, met de twintigste-eeuwse uitwassen en kapitalistische opdringerigheid die onze vorige eeuw zo fundamenteel transformeerde.”
Zduma: “De meeuw?”
Josef Rammenas: “Correctie: de Oostendse meeuw. De hypoglycemische meeuw.”
Zduma: “Allemaal goed en wel, maar heeft u daarvoor ook bewijzen?”
Dr. Josef Rammenas: “Het is algemeen geweten dat insulineresistentie bij diabetici zwembandjes veroorzaakt.”
Zduma: “Zwembandjes?”
Dr. Josef Rammenas: “Dus zeg mij eens, ziet u hier op het strand zwembandjes?”
Zduma: “Op het eerste zicht tellen wij er toch wel enkele ja.”
Dr. Josef Rammenas: “Een bewijs te meer. Daarbij, in Oostende zal u veel meer zwembandjes tellen dan in pakweg Zeebrugge. Twee keer raden waar meeuwen het agressiefst zijn.”
Zduma: “Dr. Josef Rammenas, u bent ontdekker-antroposoof-schrijver-wetenschapper-occultist-fysicus-therapeut-historicus-waarzegger-filosoof-handlezer, blijkbaar ook zoöloog-diëtist.”
Dr. Josef Rammenas: “Inderdaad. En ook dokter!”
Zduma: “Zo blijkt. Dit lijstje is werkelijk oneindig.”
Dr. Josef Rammenas: “Zo ben ik ook Yoga Senior.”
Zduma: “Dit moet iets voor een volgend artikel zijn. Ter zake opnieuw: u beweert dus dat de meeuw de badgast met zichzelf confronteert? De meeuw? Zijn dit allemaal niet eerder antropomorfe projecties van die badgast zelf, die het hem in zijn verlangde rust onmogelijk maken eens deftig uit te rusten?”
Dr. Josef Rammenas: “Leert de kwantumfysica niet dat alles met elkaar in verband staat? Hoe meer wij millenials crossfit en yoga, powershakes en bluetooth speakers omarmen, hoe agressiever die meeuwen op’t strand worden. Verlof: daar staat de ontspannende badgast met zijn lekkend ijsje te molenwieken, in de hoop die school cirkelende meeuwen af te wenden. De meeuwen zijn een natuurlijke balans voor hoe wij mensen zijn veranderd. De fenomenen reiken nog ingrijpender dan men zou vermoeden.”
Zduma: “Vertel!”
Dr. Josef Rammenas: “Het volstrekt eigenaardige gedrag van meeuwen kan verklaard worden met wat in de geneeskunde bekend staat als ‘Brain Fog’.”
Zduma: “Geneeskunde?”
Dr. Josef Rammenas: “Letterlijk te vertalen als hersenmist. Door het grote toedoen van insuline. Zo’n meeuw heeft maar kleine hersenen hé. Zeg gerust één hersen.”
Zduma: “Mocht dat woord bestaan.”
Dr. Josef Rammenas: “Merkt u hoezeer onze taal misleidt? Waarom kent dat woord geen enkelvoud? U merkt dat het in alle belang van een ontspannende vakantie is dat we vanaf nu over één ‘hersen’ kunnen spreken.”
Zduma: “Uiteraard.”
Dr. Josef Rammenas: “Herinnert u zich aan wat ik in het vorige artikel (Zd-8, red.) zei over het rozet?”
Zduma: “Nog exact.”
Dr. Josef Rammenas: “Goed, dan moeten we dat voor de lezer niet meer herhalen. Wel, die hersen van de meeuw is door de grote insulineaanvoer van fritten en chips, wafels en ijshoorntjes volledig aangetast. Dit is natuurlijk in België zo. Het gaat hier de facto over de Belgische hersen. Een meeuw in Noorwegen vertoont ander gedrag. U merkt dat mijn groentehoroscoop ook hier de eenvoudigste verklaring aanreikt. Kijk maar eens naar hun bleek gezicht: Noren eten minder aardappelen. Normaal eet zo’n meeuw vis, algen, een plukje zeewier, kortom eiwitten. U weet dat eiwitten gelukkiger maken?”
Zduma: “Eiwitten?”
Dr. Josef Rammenas: “Produceert dopamine.”
Zduma: “Horen wij u zeggen dat de meeuwen uit het strandbad eigenlijk fast food eten?”
FOTO: Hypoglyclemische meeuw uit Oostende kampt met een serotoninetekort.
Dr. Josef Rammenas : “Absoluut. U geeft aan een poes toch ook geen brood? Uiteindelijk wordt via dopamine ook serotonine aangemaakt. Maar dus niet in Oostendse meeuwen. Dus niet in de Oostendse hersen. Eigenlijk moeten die vogels hier aan de medicatie.”
Zduma: “Indrukwekkend.”
Dr. Josef Rammenas: “Misschien dat we alle tijdelijke Corona-werklozen momenteel met een insulinespuit over het strand kunnen laten lopen, om tenslotte de Belgische tweeverblijver zijn zomerse rust schenken die hij verdient...”
Zduma: “Denkt u?”
Dr. Josef Rammenas: “Niet om de meeuwen te behandelen hé. Daarvoor heeft de kustwacht niet voldoende drones ter beschikking. Nee nee, ik doel op een homeopathische benadering.”
Zduma: “Een homeopatische benadering?”
Dr. Josef Rammenas: “Zo zou men best twee keer per dag de Belgische tweeverblijver op het strand even prikken, zodat die in de hypoglycemische waas van een overdosis insuline eindelijk zijn verdiende vakantierust vindt en zich van die lastige meeuwen niets meer hoeft aan te trekken. Da's pas uitrusten.”
Zduma: “Denkt u?”
Dr. Josef Rammenas: “Iets klein van het element aan het andere element toevoegen. Werkt altijd. Of men begint alvast met die zwembandjes plat te steken. Dat zou ook kunnen.”
Zduma: “Dr. Josef Rammenas, dank voor deze verrassende inzichten.”
Uit: Zduma. Fictief tijdschrift voor literatuur. September 2020.